Puk en Wokkel stellen zich voor

Hallo,

Ik ben Wokkel, heeeeeeeeeel soms ben ik een beetje verlegen:


Maar meestal kijk ik vrijpostig de camera in:


Ben ik aan het kamperen:

Of een beetje in de weer met mijn rolletje wc papier

Ik woon alweer een hele tijd bij mijn blikopeners Edward en Sanne, zij noemen zichzelf wel eens mijn papa en mama, maar dat klopt dus niet helemaal. Mijn papa en mama komen uit namelijk uit Rotterdam, en das voor mij best lastig nu ik dus zelf in Amsterdam woon. Vooral op zondagavond om 7 uur levert dat hier thuis nogal eens problemen op. Helemaal omdat mijn vriendinnetje Puk, ook een rasechte Amsterdammer is, en je begrijpt dat ik af en toe wel eens flink aan het rellen sla met haar. Maar heel soms geven we het goede voorbeeld en sluiten we vrede in onze favoriete stoel:

In februari 2004 ben ik in Amsterdam komen wonen omdat mijn eerste blikopeners niet meer voor mij konden zorgen. In de auto naar Amsterdam toe heb ik flink geprotesteerd door heel hard te miauwen en mijn bakje onder te poepen. Dat was niet zo slim, want ik zat ook zelf helemaal onder. In Amsterdam aangekomen ben ik de eerste dagen toen maar heel lief en rustig geweest, zelfs Puk en de ratjes liet ik met rust. Na een paar dagen had ik echter door dat mijn blikopeners me nooit meer zouden laten gaan en toen ben ik gewoon mezelf weer geworden:

Een enorm hard en veel mauwende, kroelende, puk-pestende, door-het-huis-sjeezende, veelvraat, regelmatig kotsende, alles-aflikkende, de hele-dag-op schoot-liggende, bovenop Sanne-slapende, kopjes-gevende, insectenvangende, op de rattenkooi-springende, ontsnappende, iedereen-inpalmende, hele mooie en lieve zwarte kat!

Zo nu die enorme kletskous eindelijk klaar is met over zichzelf praten, kan ik me ook eens netjes voorstellen. Tis echt ongeloofelijk met die Wokkel, de hele dag maar kletsen en mauwen, nee hij kan best eens een voorbeeld nemen aan mij: ik hou me tenminste een beetje gedeisd. Naar de zin van mijn papa en mama soms wel eens een beetje te gedeisd, geloof ik. Maar goed, ik heb dan ook al een heel leven achter de rug.

Eerst moest ik een hele poos op straat overleven en ik had de pech dat dat ook nog eens in de Bijlmer was......je raadt het vast al: het was daar geen pretje en uiteindelijk ben ik daar zelfs zwanger geschopt. Op een dag kwamen er meneren met grote kooien en stokken. Ik heb gerend zo hard als ik kon, maar met die dikke buik kon ik geen kant op.

Ik kwam in het asiel terecht en kreeg een vreselijke naam: Cora. Toen mijn kindjes geboren moesten worden ging het helemaal fout: ik kreeg een keizersnede, maar het was al te laat, al mijn lieve kindjes waren dood. Ik ben toen best wel een hele poos verdrietig geweest en ik vond het ook echt supereng in het asiel. Op een mooie zaterdag in mei, kwam er opeens een krullenbol met zijn vriendin voor mijn hokje staan, dat leek me best een toffe peer, maar die vriendin...mmm..ik heb het niet zo op vrouwen.

Toch ben ik met de krullenbol en zijn vriendin mee naar huis gegaan. Daar heb ik de eerste weken natuurlijk wel onder de verwarming, achter de gordijnen gelegen. Gelukkig kreeg ik daar wel een nieuwe naam: Puk en lekker eten. Nu woon ik alweer 2,5 jaar hier en ben ik al iets minder bang. Behalve als de deurbel gaat, dan vlucht ik snel weg om voorlopig niet meer tevoorschijn te komen, behalve als het de chinees is, dan ben ik er als de kippen bij voor een stukje ajam pangang natuurlijk! Ook als iemand me wil aaien, als iemand schoenen aan heeft of als iemand te lang naar me kijkt ren ik snel weg. In mijn Bijlmer periode heb ik wel geleerd mensen niet te snel te vertrouwen. Ik ben hier wel verliefd geworden op de krullenbol, als hij thuis komt ren ik naar de deur om geaaid te worden. Zijn vriendin heb ik intussen maar geaccepteerd, heel af en toe ga ik ook wel eens bij haar op schoot liggen om uitgebreid geaaid te worden.

Mijn hobbies zijn slapen:

En ik kan heeeel gevaarlijk kijken:

Helaas heb ik net gehoord dat we tijdelijk bij deze twee monsters gaan wonen, wish me luck, moet ik weer hele weken onder een verwarming gaan liggen en mijn lieve krullenbol een hele tijd missen!

De twee monsters:

De vriendin van de krullenbol (links) en het baasje van de monsters (rechts)